Iedere dag het nieuws dat echte mannen interesseert

Wapen van de week: de strijdknots

Zo nu en dan komen wij van de misdaadredactie berichten tegen die onwerkelijk overkomen.

https://cdn.pijper.io/core/panorama-fallback2.png

Zo nu en dan komen wij van de misdaadredactie berichten tegen die onwerkelijk overkomen. Zo lazen we van de week in de Amerikaanse pers over de veroordeling van gangmember David Garza tot 15 jaar gevangenisstraf in de staat Colorado (zie hier). Hij zou deze opgelegd hebben gekregen na marteling met de dood tot gevolg. Het werktuig waarmee hij zijn slachtoffer tot aan de dood zou hebben toegetakeld zou een 'flail' zijn geweest. Iets wat wij in het Nederlands vertalen als 'strijdvlegel' of 'strijdknots'. In het vlaams vinden we ook de term 'Morgenster'.

Vlegel

De vlegel kennen we uit de middeleeuwen. Ridders verdedigden zichzelf ermee, als wapen naast het schild dat ze bij zich droegen. Er zijn strijdvlegels met een soort werpster en er zijn er met een knots. Strijdvlegels verschillen onderling sterk. De meest voorkomende strijdvlegels hebben een korte steel en een lange ketting, zoals nodig in een man-tegen-mangevecht tegen een schilddrager. Maar er zijn ook veel lansachtige, tweehandige exemplaren bekend, soms wel manshoog, die geschikter zijn om over een schildmuur te reiken.

Het lijkt erop dat het oorspronkelijke idee is afgeleid van de dorsvlegel zoals die gebruikt wordt bij het graansnijden. En dat het amateurwapen daarna is 'doorgeëvalueerd' ten tijde van de kruistochten.

Een ander verhaal is dat priesters (die officieel geen wapen mochten dragen) een fraaie stok met stervormig einde bij zich droegen om zich in tijden van nood toch te kunnen verdedigen. 

Misvatting

Er is veel bekend over de strijdvlegel maar veel ook niet. Zo lezen we op een site de volgende verklaring die ons een beetje doet zuchten: 'Een vaak gehoorde misvatting van de strijdvlegel is de lengte van de steel. Veelal hoor je dat het een korte steel behoort te zijn. Dat is slechts gedeeltelijk correct. Er zijn strijdvlegels bekend met een korte steel, maar ook met een langere. Het enige wat belangrijk was, is dat de ketting + bol niet exact even lang zijn als de steel, vanwege het gevaar voor handletsels. De variante met de kortere ketting is zelfs frequenter geweest dan die met de korte steel. Er zijn zelfs tweehandige strijdvlegels bekend met stelen van 150 - 180 centimeter, maar die wel degelijk voorzien waren van de bekende bol met pieken.'