Iedere dag het nieuws dat echte mannen interesseert

Misdaadklassieker: De moordenaars erin geluisd

Undercoveracties van de politie trekken altijd veel aandacht. Maar zijn ze ook legitiem? Een artikel uit 2016.

https://cdn.pijper.io/core/panorama-fallback2.png

Een undercoveragent is meer dan iemand met een plaksnor. De mensen van de unit Werken onder Dekmantel vormen de crème de la crème binnen de Nederlandse politie. Met lef, bluf en mensenkennis weten ze de meest achterdochtige crimineel aan het praten te krijgen en vastgelopen moordzaken uit het slop te trekken. De mooiste successtory’s! 

Tekst Henk Strootman, Foto’s ANP, HH

Het is de avond van vrijdag 25 september 2015 als rond 22.45 uur een einde komt aan het veelbewogen leven van Sven Prins (30) uit Brunssum. De Limburger wordt op de Heerenweg in Heerlen beschoten en sterft in een tuintje, dat hij nog net kruipend heeft weten te bereiken. De daders gaan ervandoor in een grijze Golf en laten deze in het Belgische Houthalen brandend achter. Prins is een bekende van de politie en het is voor de recherche meteen duidelijk dat er sprake is van een afrekening in het criminele circuit. 

De manier waarop Prins werd uitgeschakeld spreekt boekdelen. De daders achtervolgden hem kilometers lang en zijn al rijdend begonnen met schieten. Met meerdere wapens, zo zou later blijken. Tijdens het onderzoek komen drie mogelijke verdachten in beeld. Het zijn de Antillianen Xionel ‘Chanel’ B., Jurandy ‘Payo’ T. en Sergio ‘de Lange’ K. Stuk voor stuk zware jongens, met Limburg als hun voornaamste werkterrein. 

Sven Prins zou na een ruzie om drugs door deze mannen zijn omgebracht, zo luidt de informatie vanuit het criminele circuit. De politie weet dat verdachten van dit kaliber de rijen gesloten houden en al op kilometers afstand ruiken of ze de politie achter zich aan hebben. Met klassiek recherchewerk kon het weleens een ondoenlijke klus worden om de zaak op te lossen. Daarom doet het team een beroep op de Dienst Landelijke Operationele Samenwerking (DLOS) in Driebergen. Want daar, op dat grote politiecomplex langs de A12, weten ze wel raad met klusjes als dit. 

Werken onder Dekmantel

Onder de codenaam A-3930 krijgt rechercheur ‘Willem’ de opdracht om te gaan ‘werken onder dekmantel’, zoals het officieel heet. Het gaat om een operatie die vanuit Driebergen wordt bedacht, geregisseerd en gecontroleerd. Agent A-3930 heeft na een strenge selectie een zware en speciale opleiding doorlopen en opereert onopvallend in de maatschappij. Details die zijn dekmantel kunnen verraden zijn tot een minimum teruggebracht. Geld, middelen en tijd spelen nauwelijks een rol bij de taak die hem wacht. Een begeleider zal elke stap met hem voorbespreken en evalueren. Niet alleen omwille van zijn veiligheid, maar ook om te voorkomen dat hij te ver het wereldje wordt binnen gezogen. Stap één is dat Willem contact moet zien te leggen met iemand die hem dichterbij het verdachte trio kan brengen. In dagblad De Limburger, dat inzage had in het dossier, wordt dit proces gedetailleerd uit de doeken gedaan. Willem papt aan met de Amsterdammer Melvin W., die een eenmansklusbedrijf heeft en zich op internet aanprijst met de slogan ‘Ieder karweitje is een eitje’. De politie weet dat deze man geregeld contact heeft met de drie Limburgers, dus wellicht kan hij Willem bij hen introduceren. 

Een begeleider zal elke stap met hem voorbespreken en evalueren. Niet alleen omwille van zijn veiligheid, maar ook om te voorkomen dat hij te ver het wereldje wordt binnen gezogen.

@backlink(161823)

In het voorjaar van 2016 ontvangt Melvin per mail het verzoek om een offerte voor het opknappen van een appartement. De afzender is ene Willem - ofwel undercoveragent A-3930. Melvin hapt toe en stemt in met een afspraak om de werkzaamheden door te spreken. Deze vindt plaats in april 2016, in Willems appartement aan de Glitterstraat in Amsterdam-Zuidoost. 

De mannen komen overeen dat Melvin de binnenboel zal schilderen, een nieuwe vloer zal aanleggen en een zwevend toilet zal installeren. Dit alles voor 1800 euro, exclusief materialen. Het contact is gelegd. In de daaropvolgende periode haalt Willem de banden met Melvin steeds meer aan, zo blijkt verder uit de rapporten die De Limburger heeft ingezien. 

Wapenhandel en geweld 

De mannen voeren lange gesprekken en er ontstaat zelfs een soort van vertrouwensband. Daarbij wordt duidelijk dat de Amsterdammer niet alleen klusjes doet waar spijkers, schroeven en verf aan te pas komen. Zo heeft hij op z’n 20ste vastgezeten voor wapenhandel en zat hij al op jonge leeftijd in een jeugdgevangenis wegens enkele geweldsmisdrijven. En nog steeds regelt Melvin weleens wat, maar op zo’n manier dat ze hem niet te pakken krijgen. Want in de gevangenis zien ze hem niet meer, zo bezweert hij Willem. 

De mannen voeren lange gesprekken en er ontstaat zelfs een soort van vertrouwensband. Daarbij wordt duidelijk dat de Amsterdammer niet alleen klusjes doet waar spijkers, schroeven en verf aan te pas komen.

Omdat het uiteindelijk de bedoeling is dat Willem door Melvin in contact wordt gebracht met de drie Limburgse verdachten, zet de undercoveragent een gewaagde stap. Hij informeert bij de Amsterdammer of hij hem aan wapens kan helpen. Het is een schot in de roos. Melvin blijkt van alle markten thuis te zijn en kan alles leveren, van de Oostenrijkse Glock tot de 

Russische AK-47 of Tsjechische CZ. Willem heeft een nieuwe belangrijke horde genomen; niet alleen heeft hij goed contact met Melvin, de Amsterdammer voert hem zelfs het wereldje binnen waar het de undercoveragent om te doen is. 

Enkele weken na het eerste mailcontact tussen de mannen komt het tot een eerste ontmoeting met Melvins Antilliaanse vrienden Xionel, Jurandy en Sergio. Het onderzoeksteam weet natuurlijk allang dat de mannen een stevig strafblad hebben, maar Willem ziet nu van dichtbij hoe de groep functioneert en wie het voor het zeggen heeft; dat is overduidelijk Xionel. 

Hij handelt in gestolen auto’s, pakt af en toe een gewapende overval of ripdeal mee, heeft de nodige contacten in het criminele milieu en kan wapentuig leveren. Xionel is duidelijk de meest gewiekste van het stel. Over Jurandy komt Willem te weten dat hij flink gewelddadig is en daar zelfs prat op gaat. De man vertelt dat hij tien jaar heeft gezeten voor betrokkenheid bij een moord op Curaçao. Jaren die blijkbaar weinig indruk op hem hebben gemaakt, want nog steeds is hij in voor een klusje, al dan niet met gebruikmaking van een AK-47. Kort geleden had hij ‘ratatata’ nog op een rijdende auto geschoten, zo vertelt hij Willem vol bravoure.  

Jaren die blijkbaar weinig indruk op hem hebben gemaakt, want nog steeds is hij in voor een klusje, al dan niet met gebruikmaking van een AK-47. Kort geleden had hij ‘ratatata’ nog op een rijdende auto geschoten, zo vertelt hij Willem vol bravoure.  

En dan is er nog Sergio K., de zwakke schakel binnen de groep. Hij is als het erop aankomt niet altijd even dapper en daadkrachtig. Bijkomend risico is dat Sergio verkering heeft met een prostituee, aan wie hij alles doorvertelt. En dat bevalt Xionel maar niets, zo vertelt hij aan Willem. Als Sergio’s relatie met de vrouw in de zomer van 2016 strandt, leidt dat nauwelijks tot opluchting bij de groep. Want wat wéét de prostituee allemaal? En wat gaat ze met de informatie doen? Even overweegt Xionel om de vrouw te vermoorden en te dumpen in een zandafgraving bij Maastricht, ‘waar ze haar nooit zullen vinden’. Maar het blijft bij een plan. 

Geen schijn van kans

Eén van de consequenties van Willems vergaande undercoverwerk is dat hij niet alleen aan de zijlijn kan blijven staan. Anders gezegd, om volledig het vertrouwen van de Antillianen te winnen, moet hij wel duidelijk één van hun zijn. Dit doet A-3930 onder andere door wapens bij de mannen af te nemen (die vervolgens bij het begeleidingsteam worden ingeleverd), door samen met hen een nachtelijke inbraak bij een politie-bureau in Echt voor te bereiden (die uiteindelijk nooit wordt uitgevoerd) en door deel te nemen aan een geënsceneerde goudroof vanuit een restaurant in Weert. Ook kwam tijdens de laatste pro-formazitting naar voren dat Willem zelfs een ontvoering in scène had gezet om het vertrouwen van de anderen te winnen. De zogenaamde gegijzelde werd vastgehouden op een bungalowpark met een zak over zijn hoofd en zijn voeten in emmers water waar stroomdraden in staken. Om het nog extra sinister te maken, was de hele kamer beplakt met schildersfolie. Alles om het vertrouwen van die Antillianen te winnen. En het werkt. De mannen hobbelen gewillig met Willem mee en hebben duidelijk niet in de gaten met wie ze werkelijk van doen hebben. Het wachten is nu op hét moment om de zaak-Sven Prins aan te snijden. 

Ook kwam tijdens de laatste pro-formazitting naar voren dat Willem zelfs een ontvoering in scène had gezet om het vertrouwen van de anderen te winnen.

Dat gebeurt aan het eind van de zomer van 2016. Tijdens één van Willems vertrouwelijke gesprekken met de mannen, wordt Jurandy T. opeens loslippig. Hij vertelt over een akkefietje dat zich in september 2015 had afgespeeld. Een of andere klootzak, ene ‘Prins’, had op de woning van Jurandy’s vriendin geschoten en dat kon natuurlijk niet onbestraft blijven. Daarom waren Xionel, Sergio en hijzelf in een grijze Golf gestapt en naar hem op zoek gegaan. Het slachtoffer was er meteen vandoor gegaan, waarop een wilde achtervolging was ontstaan. Xionel reed, Sergio zat naast hem en zelf zat Jurandy met een AK op de achterbank. De achtervolging was geëindigd in Heerlen. De ‘klootzak’ was nog uit de auto gesprongen en weggerend, aldus Jurandy, maar hij had geen schijn van kans gehad. Met een paar gerichte schoten had hij de klus afgemaakt. Sven Prins was dood. Met deze biecht zit voor agent A-3930, die zijn bevindingen in een proces-verbaal vastlegt (de gesprekken worden niet standaard opgenomen), de taak erop. Het werken onder dekmantel heeft precies die informatie opgeleverd waar het rechercheteam op zat te wachten. Niet alleen hebben de mannen over de moord op Sven Prins verteld – dat zou juridisch geen steek houden – maar ook zijn ze op de proppen gekomen met daderkennis, dus met feiten die alleen de moordenaar kan weten. 

Op maandag 8 augustus worden de drie Antillianen mede op basis van Willems undercoverwerk opgepakt. 

Afgelopen week was er weer een pro-formazitting in deze zaak. In totaal zitten er nu nog vier personen vast voor betrokkenheid bij de liquidatie. Drie worden verdacht van de moord, één van medeplichtigheid. Van de drie moordverdachten zwijgen er tot nu toe twee, de derde ontkent en zegt dat hij thuis zat met zijn zoontje. Alle verdachten wachten tot de inhoudelijke behandeling van hun zaak voordat ze iets gaan verklaren. Dit kan nog lang duren, want de volgende zitting is pas op 10 april 2017, en dat is ook een pro forma. Als ‘bijvangst’ in deze zaak arresteerde de Rijksrecherche nog twee politiemedewerkers op verdenking van het lekken van vertrouwelijke informatie. De rechtszaak is vermoedelijk in het voorjaar van 2017. 

Drugszaak Dennis van den B. 

In 2014 deed de recherche uitvoerig onderzoek naar de invoer van grote partijen cocaïne via de Rotterdamse haven. Eén van de verdachten was de toen 44-jarige Dennis van den B. uit Berkel en Rodenrijs. Om inzicht te krijgen in zijn levenswandel werd de unit Werken onder Dekmantel ingezet. 

De operatie begon op 12 augustus 2014, toen Dennis en zijn vriendin Angelique tijdens een boottochtje naar Klein Curaçao in contact kwamen met de ‘toeristen’ Ronnie en Daphne. Het klikte tussen de twee stellen en er ontwikkelde zich een vriendschap, waarbij ‘drugshandelaar’ Ronnie en zijn vriendin Daphne steeds dieper het leven van Dennis en Angelique binnen wisten te dringen. Ronnie deed wat stucwerk in hun huis, verzorgde bij hun afwezigheid de tuin, zat zoenend met Daphne op hun bank en stuurde bloemen na een verhuizing. Zelfs nadat de recherche in juni vorig jaar een inval deed bij Dennis en Angelique stonden hun nieuwe vrienden klaar om hen bij te staan. Zo hielpen ze bijvoorbeeld bij het opruimen van de rommel die de rechercheurs hadden achtergelaten. De undercover-actie leverde nauwelijks hard bewijs op tegen Dennis. Wel verzamelden Ronnie en Daphne veel informatie over de luxe en kostbare levensstijl van het stel. Dennis van den B. ontkent bij de invoer van drugs betrokken te zijn geweest. 

Het klikte tussen de twee stellen en er ontwikkelde zich een vriendschap, waarbij ‘drugshandelaar’ Ronnie en zijn vriendin Daphne steeds dieper het leven van Dennis en Angelique binnen wisten te dringen.

In de zaak staan inmiddels meerdere verdachten terecht, onder wie de van corruptie verdachte douanier Gerrit G. De verwachting is dat de omvangrijke en gecompliceerde strafzaak zich nog maanden zal voortslepen. 

Liquidatie Yvon Pfaff 

Op 22 juni 2014 werd in Sint-Michielsgestel het stoffelijk overschot gevonden van de 49-jarige Yvon Pfaff. Tijdens het onderzoek maakte de recherche gebruik van undercoveragenten die zich voordeden als leden van de Italiaanse maffia. De politie ging hiertoe over omdat de verdachten zelf in hun omgeving de indruk hadden gewekt maffiosi te zijn. De undercoveragenten maakten de verdachten wijs dat ze de 41-jarige opdrachtgever uit de wind konden houden door sporen weg te werken. Maar daarvoor waren ze wel afhankelijk van de hulp van de verdachten en moesten ze precies weten wat er was gebeurd. 

Tijdens het onderzoek maakte de recherche gebruik van undercoveragenten die zich voordeden als leden van de Italiaanse maffia.

Blijkbaar maakte het verhaal indruk, want zonder aarzelen vertelden twee verdachten (32 en 37) tot in detail hoe ze in samenwerking met anderen Pfaff naar een vakantiehuisje in Ewijk hadden gelokt. Daar was hij geliquideerd en werd het stoffelijk overschot in brand gestoken. De 37-jarige verdachte ging bij zijn biecht aan de ‘maffiosi’ zelfs zo ver dat hij de plekken aanwees waar de daders de gebruikte munitie en kentekenplaten hadden gelaten. 

Alle verdachten zijn inmiddels tot lange gevangenis-straffen veroordeeld.

Blijkbaar maakte het verhaal indruk, want zonder aarzelen vertelden twee verdachten (32 en 37) tot in detail hoe ze in samenwerking met anderen Pfaff naar een vakantiehuisje in Ewijk hadden gelokt