Iedere dag het nieuws dat echte mannen interesseert

Misdaadklassieker: Onmenselijk

Voor de misdaadklassieker gaan we terug naar week 11, 2016. De onthoofdingsmoord op Najib Amzieb is in al zijn gruwelijk...

https://cdn.pijper.io/core/panorama-fallback2.png

Voor de misdaadklassieker gaan we terug naar week 11, 2016. De onthoofdingsmoord op Najib Amzieb is in al zijn gruwelijkheid onmiddellijke Nederlandse misdaadgeschiedenis. 

'Kleine jongen' Nabil was kansloos tegen de Wraakengelen van Gwenette

ONMENSELIJK

Heel Nederland stond afgelopen week in het teken van het hoofd op een Amsterdamse stoep. Panorama’s Hendrik Jan Korterink over één van de gruwelijkste misdaden ooit gepleegd in Nederland. Wie staan er nog meer op de dodenlijst van de Wraakengelen van Gwenette Martha?

TEKST HENDRIK JAN KORTERINK

Een man zet er een emmer naast, om het aan het zicht te onttrekken van schoolkinderen

Nabils broer: ‘We zien alleen negatieve dingen over Nabil in de media. We weten niet hoe we ermee om moeten gaan’

In de vroege ochtend van dinsdag 8 maart vinden buurtbewoners in een geparkeerde auto aan de Mijehof in Amsterdam-Oost een verbrand lijk zonder hoofd. Een dag later staat het hoofd op de stoep bij waterpijpcafé Fayrouz in Amsterdam-Zuid. Met zijn gezicht naar het raam, zo van: daar moet je wezen. Het slachtoffer is Nabil Amzieb. Hij is het slachtoffer van een gruwelcommando dat al meer liquidaties heeft uitgevoerd. De boodschap is: niet alleen de grote jongens met de kalasjnikovs gaan eraan, ook een kruimelaar als Nabil, die ze ervan verdenken hand- en spandiensten te hebben verricht bij de liquidatie van Derkaoui ‘Pirki’ van der Meijden. Een van de anderen in die zaak was Marchano Pocorni. Hij stierf op een plek waar hij zich veilig voelde voor de wraak van de Marokkanen: een café in Paramaribo. Met zijn hoofd in een grote plas bloed.

Op internet staat een kort filmpje van het hoofd op de stoep. Het is een onwerkelijk beeld. Niet te bevatten, haast. Het hoofd is behoorlijk intact, er zijn geen zware verwondingen te zien. Het zou een masker voor Halloween kunnen zijn, maar het is echt. De mensen die het hebben gezien, zijn ontdaan. Het gruwelijke voorval veroorzaakt een schokgolf van de onderste onderwereld tot de bovenste top van politiek Den Haag. Waar heeft het slachtoffer dit aan verdiend?

De identiteit is direct bekend. Omdat 24 uur eerder al het lichaam zonder hoofd was gevonden. Op websites werd gesuggereerd dat het hoofd spoedig zou worden gevonden. Dat bleek te kloppen. Tussen kwart voor en kwart over zeven ’s morgens is het er neergezet. Een buurvrouw ziet het als eerste. Ze spreekt een man aan die onderweg is naar zijn werk. Hij zet er een emmer naast, om het een beetje aan het zicht te onttrekken van schoolkinderen die hier straks langs komen, maar de politie is er al voor die tijd.

Degene die het hoofd hier heeft neergezet, zal handschoenen hebben gedragen. Er zal alles aan gedaan zijn om geen DNA-sporen achter te laten.

Karim Benzema

Waar had Nabil Amzieb dit aan verdiend? Het Parool schrijft dat Nabil drie jaar geleden nog kinderlijke dromen had: hij wilde wel een dagje ruilen met topvoetballer Karim Benzema en zag zichzelf over tien jaar als directeur van woningcorporatie Stadgenoot, waar hij als stagiair-monteur werkte. Of nee, liever ‘in Marokko, op een berg met uitzicht op zee,’ zo vertelde hij in een interview voor het bedrijfsblad van de woningbouwvereniging.

Nabil komt uit een Marokkaans gezin met vier kinderen. Hij heeft een oudere broer en hij woonde met zijn ouders en zijn jongere broertje en zusje in een eenvoudige flat op Kattenburg. Nabil volgde vanwege een leerachterstand speciaal basisonderwijs, later een tweejarige opleiding tot servicemedewerker in de bouw. Nabestaanden begrijpen niet waarom Nabil is vermoord. Volgens zijn broer was hij geen crimineel. Dat er iets aan de hand was, is wel duidelijk: hij was al sinds vrijdagavond 3 maart vermist. Het laatste teken van leven was een sms’je aan zijn broer, over een scooter. Om 23.00 uur reageerde hij niet meer. In een gesprek met de Amsterdamse zender AT5 zegt de broer op 10 maart: “Ik zie in het nieuws staan dat zijn dood mogelijk een waarschuwing is, maar aan wie? Voor wie? We zien alleen maar negatieve dingen over Nabil in de media. We weten niet hoe we ermee om moeten gaan. Onze vader en moeder zijn kapot. Ze hopen elk uur dat hij thuiskomt.”

In de sociale omgeving van Nabil speelde zich ‘de grote oorlog in de Mocro Maffia’ af. Met aan de ene kant de groep van Houssine Ait S. (‘Hoes’) en Benaouf A. (‘Ben’), aan de andere kant de groep van Gwenette Martha (‘Gwen’). De hoofdrolspelers zijn allemaal uitgeschakeld. Ben zit als sinds februari 2013 in de gevangenis in Nederland, Gwenette is op 22 mei 2014 in Amstelveen geliquideerd, Hoes is in juli 2015 in Marokko gearresteerd. Wie had gedacht dat met de dood van Martha ook diens groep zou zijn weggevaagd, komt bedrogen uit: het moorden gaat door. Alleen weet niemand wie er bij de Wraakengelen van Gwenette de dienst uitmaakt. Of daar één leidend figuur is of dat er sprake is van een soort krijgsraad.

Kleine jongen

Nabil raakt op een of andere manier verzeild in de groep van Hoes en Ben. Zijn bijnaam is ‘de Lange’, maar in die groep is hij een kleine jongen. Hoe blijf je klein, waar ligt de grens, wanneer moet je betrokkenheid met de dood bekopen? De Wraakengelen van Gwen verdenken Nabil van hand- en spandiensten bij de liquidatie van Pirki (34), op maandagavond 18 augustus 2014. Dan valt te denken aan: op de uitkijk staan, een scooter of wapens regelen.

Dat Pirki op een dodenlijst stond, was algemeen bekend. Hij werd verdacht van betrokkenheid bij de dubbele liquidatie op 29 december 2012 in de Staatsliedenbuurt, waar Ben het doelwit was. Die ontsnapte door in het water te springen, twee van zijn metgezellen hadden minder geluk. Ook twee motoragenten die de achtervolging inzetten op de auto met de schutters overleefden ternauwernood: de auto stopte om de schutter gelegenheid te geven van dichtbij de agenten onder vuur te nemen. Door de motor plat te leggen en zich daarachter te verschuilen overleefden ze.

Dat het lang duurde voor Pirki moest boeten, kwam doordat lang onduidelijk was, ook voor insiders, wat zich bij deze bizarre schietpartij precies had afgespeeld, wie erbij waren en wat hun rol was. Dat Pirki in de periode kort voor zijn dood gevaar liep, wist hij. Hij droeg niet voor niks een kogelvrij vest. Ruim een maand eerder, in juli, was de onschuldige Stefan Eggermont geliquideerd. Dit gebeurde in de Conradstraat, toen hij ’s avonds thuiskwam en zijn auto parkeerde.

De tweede keer namen de opdrachtgevers geen enkel risico en werd een vertrouweling van Pirki omgekocht. Toen, op 18 augustus 2014, was zijn geluk op en werd hij in de buurt van zijn woning op de Borneokade achterna gezeten door twee mannen in donkere kleding. Ooggetuigen zagen hoe een van de twee hem met een lang voorwerp in zijn handen achterna liep. Dat bleek een kalasjnikov. Pirki werd van dichtbij onder vuur genomen. Hij kon nog een eindje wegrennen, maar werd achterhaald. Ondanks zijn kogelvrij vest overleefde Pirki het niet.

Dit speelde zich af enkele maanden na de liquidatie van Gwenette Martha in mei 2014. De dood van Pirki werd bloedig gewroken. Het eerste doelwit was de Surinamer Marchano Pocorni (37), die als de schutter werd gezien. De eerste aanslag op hem zorgde voor veel ophef. Op 10 oktober 2014 om tien voor half twaalf ’s avonds verschenen twee gewapende mannen in de deuropening van buurtcafé De Zon in de Pretoriusstraat in Amsterdam-Oost. De vriendin van Marchano was mede-eigenaar van het café, Marchano was daar vaak. De schutters openden in het wilde weg het vuur en raakten twee onschuldige gasten. Eén liep een beenwond op, de ander raakte eenzijdig verlamd. Een derde gast had het geluk dat hij net naar het rookhok was, een vierde hield zich schuil achter de gokkast. Het doelwit – Marchano – was net vertrokken, dat was het moordcommando ontgaan.

Marchano dook onder in Suriname, maar werd in de nacht van zondag 1 op maandag 2 maart 2015 rond vier uur doodgeschoten in de PP Shisha Lounge, tijdens het feest Sunday Sinners, in Paramaribo-Noord. Op een filmpje van beveiligingscamera’s is te zien hoe twee mannen daar naar binnen lopen en binnen enkele seconden toeslaan en wegrennen. Volgens ooggetuigen waren het Marokkaanse mannen. De Surinaamse politie schakelde collega’s in de buurlanden Brazilië, Guyana, Frans-Guyana in. Men gaat er vanuit dat de daders uit Nederland kwamen, maar niet met de KLM via vliegveld Zanderij waren ingevlogen. Het lijkt er een jaar later niet op dat de zoektocht succes heeft gehad.

Ook in deze kringen komt het weleens voor dat iemand een natuurlijke dood sterft, al is het in dit geval wel heel wrang. Marchano’s vriendin Danielle was naar Suriname gereisd voor de begrafenis. Toen ze daar was, overleed ze plotseling, in een woning aan de Volleybalstraat in Paramaribo. Ze hadden twee dochters, van 4 en 12 jaar.

Oorlog voorbij?

In februari 2016 zei de Amsterdamse hoofdofficier van Justitie Hofstee bij de presentatie van de veiligheidscijfers over 2015 dat de Mocro War over was. “De golf van afrekeningen die volgde op de liquidatie in de Staatsliedenbuurt lijkt ten einde.” Als laatste wapenfeit in die oorlog werd de moord op oudejaarsavond in Kerkdriel gezien, binnen Amsterdam waren er geen verwante liquidatiepogingen meer. Politiecommissaris Pieter-Jaap Aalbersberg was er ‘vrij zeker’ van dat de terugloop van het aantal geweldsdoden voor een belangrijk deel te danken was aan het eigen optreden. “We hebben afgelopen jaar 58 keer gewaarschuwd dat mensen het op hun voorzien hadden. Daarmee hebben we zeker liquidaties voorkomen.” En volgens de officier Hofstee waren er hoge straffen opgelegd voor liquidaties en pogingen daartoe: “Van zulk soort voorbeelden gaat natuurlijk een afschrikwekkende werking uit.

Een maand later lijkt het eerder omgekeerd: dat deze uitlatingen als een trigger hebben gewerkt en dat nu niet alleen de ‘grote jongens’ rücksichtlos worden vermoord, maar ook het voetvolk. Het valt te vrezen dat Nabil Amzieb niet de laatste was. Hoeveel staan er nog op de dodenlijst van de Wraakengelen van Gwenette Martha, en hoeveel gevolgen zal dat weer hebben?

Het begin van de Mocro War

Op 20 februari 2014 werd de in Amsterdam-West opgegroeide Alex (‘Aleki’) Gillis (30) doodgeschoten toen hij ’s morgens vroeg in de voor zijn woning in Zaandam geparkeerde auto stapte. Hij werd van dichtbij dwars door het raam van het portier beschoten. Alex was automonteur en het duurde lang voor er iets van een motief bekend werd. Hij had een verleden als ramkraker die bij overvallen het geweld niet schuwde, maar aangenomen werd dat hij van dat verleden afscheid had genomen. Later deden verhalen de ronde over zijn betrokkenheid bij de Mocro Maffia en speciaal bij de moord op Redouan Boutaka in waterpijpcafé The Sisha Lounge in de Van Woustraat in Amsterdam, in maart 2012. Er wordt vaak van uitgegaan dat de Mocro War begon met de liquidatie van Najib Bouhbouh in Antwerpen, in oktober 2012, maar in feite was de moord op Boutaka het eerste wapenfeit. In deze periode begon het conflict tussen de groep van ‘Hoes en Ben’ aan de ene kant en ‘Gwen’ aan de andere kant.

Boutaka was een maatje van Pirki en zou van Gwenette de opdracht hebben gekregen een aanslag te plegen op Ben. Dat was kennelijk uitgelekt en uit angst – en voorzorg – werd Boutaka uit de weg geruimd.

De tweede moord in de Mocro War was die op Najib Bouhbouh in Antwerpen, in het Crowne Plaza Hotel. In de haven was een partij van 200 kilo cocaïne verdwenen. Geript, zo werd gedacht, maar in werkelijkheid had de politie de partij in beslag genomen, maar had men de vangst niet bekendgemaakt. De Colombiaanse leveranciers eisten genoegdoening en Ben zag zich genoodzaakt een zondebok te kiezen. Dat werd de onschuldige Najib, die slechts een bemiddelende rol wilde spelen. Dat was ook de goedkoopste oplossing: nu hoefden de Colombianen niet te worden betaald.

Ziggy, Luana, Scarface en Ali

Wie staan er op de lijst van ‘de Wraakengelen van Gwen’, na de dood van de leider, in mei 2014 bij een shoarmazaak in Amstelveen? Op 8 december 2014 werd de Braziliaanse Luana Luz Xavier (34), de vriendin van de Amsterdamse crimineel Najib ‘Ziggy’ H., doodgeschoten op straat, voor haar woning in Amstelveen. Voor de ogen van haar kinderen: een jonge puberdochter en een jongetje van anderhalf. Ziggy hoorde bij de groep van Gwen, maar na diens dood kwamen er steeds meer vraagtekens over de rol van Ziggy.

Een half jaar na de dood van Gwenette Martha was de conclusie dat Ziggy een dubbelrol had gespeeld en zelf een greep naar de macht had gedaan, hierbij gesteund door een van de rijkste ‘ondernemers’ in deze branche: Samir ‘Scarface’ Bouyakhrichan (36). Deze Scarface was goed voor 1 miljard euro, wordt gezegd, veel belegd in onroerend goed in Dubai.

Vanaf dat moment was de jacht op Ziggy geopend. Ziggy probeerde de boel te redden door Scarface uit de weg te laten ruimen. Dat gebeurde in augustus 2014 in Marbella, waar Scarface op een terras door schutters onder vuur werd genomen. Kon niet missen: hij moet er geen idee van hebben gehad dat hij door zijn eigen compagnon in de val was gelokt.

De volgelingen van Martha trapten er niet in en Ziggy wist het. Vanaf dat moment dook hij onder in Spanje, waar hij verschillende schuiladressen had. Luana bezocht hem daar. In oktober werd hij voor het laatst in Spanje gesignaleerd, daarna was hij van de aardbodem verdwenen. Hij leek halsoverkop te zijn vertrokken van zijn hotelkamer in Madrid. Luana reisde naar Spanje om meer gegevens te achterhalen, maar zou niet veel wijzer zijn geworden. Inmiddels staat wel vast dat Ziggy om het leven is gekomen, maar zijn lichaam is niet gevonden. Het feit dat Luana zich erg actief inzette om de waarheid over de verdwijning van haar vriend te achterhalen, was één reden om haar te vermoorden.

De tweede reden: ‘kamp Gwen’ verdacht haar van betrokkenheid bij de moord op haar vorige vriend Papito, een Antilliaan, en een neef van Gwen. Dat was toen al acht jaar geleden. Het motief voor die moord was dat werd gedacht dat Papito een grote partij cocaïne in zijn bezit had. Na zijn dood maakte Luana daar aanspraak op, wat haar niet in dank werd afgenomen. Bovendien bleek het in werkelijkheid te gaan om een verwaarloosbare hoeveelheid andere drugs. Doordat ze later goed contact kreeg met Gwenette Martha, kwam ze er aanvankelijk mee weg. Maar toen ze meeging met Ziggy en diens ‘verraad van Gwen’ moest zij dat uiteindelijk met de dood bekopen.

Scarface had net als Gwen zijn samenwerking met Ziggy met de dood moeten bekopen. Behalve om zijn rijkdom stond Scarface bekend als een van de grote spelers in de Amsterdamse Mocro War, waarbij het vermoeden is dat hij samenwerkte met de Turkse drugshandelaar Ali Akgün. In december 2014 werd Ali in Istanbul geliquideerd toen hij in zijn auto voor een stoplicht stond te wachten. De Turkse recherche bracht naar buiten dat men verband zag tussen deze twee liquidaties, maar het motief voor een Spaanse connectie bij de moord op Ali is niet erg duidelijk.

Dan was er de ‘Mocro Maffia-gerelateerde moord’: de liquidatie op oudejaarsavond van Chahid Yakhlaf (27). Dit gebeurde in Kerkdriel en niet in Amsterdam, waarmee het dus geen Amsterdamse zaak was. Chahid en zijn broer hoorden vroeger bij de groep van Ben en hadden zich later aangesloten bij Gwenette Martha. Zij waren erbij toen Martha bij het verlaten van de shoarmazaak in Amstelveen onder vuur werd genomen. Er werd gesuggereerd dat de broers dubbelspel hadden gespeeld en Martha hadden verraden, maar dat was niet zo. Dat bekend werd dat Gwenette Martha op dat moment in de shoarmazaak in Amstelveen was, kwam door een inschattingsfout. Iemand van wie ze dachten dat hij te vertrouwen was, en met wie een van de twee broers toen belde, bleek een dubbele agenda te hebben en gaf de informatie door aan het moordcommando. In november 2014 was er in Almere al een mislukte aanslag gepleegd op Chahid. Ruim een jaar later, op een camping in Kerkdriel, werd het karwei alsnog afgemaakt. Motief: de ‘groep Hoes en Ben’ nam de broers de overstap naar Gwenette Martha kwalijk.