Bij de politierechter: kierewiet

Voor iemand die alleen woont zette Mohammed (30) op ophaaldagen wel opvallend veel vuilniszakken op straat, vonden de buren. Bij hem naar binnen gluren was helaas geen optie, de ramen waren steevast beslagen en bovendien afgeplakt met plastic, maar wie bij de woning in de buurt kwam die hoorde duidelijk het onophoudelijk gezoem van een afzuiginstallatie. Sommigen roken ook een penetrante wietlucht. Dacht die jongen nou echt dat niemand hem doorhad? Maar Mohammed ontkent alles.

“U was destijds de enige huurder van de woning, toch?” vraagt de rechter.

“Ja, maar een vriend van mij had ook een sleutel.”

“Wie was dat dan?”

“Zijn naam kan ik helaas niet noemen.”

“Die kan of wilt u niet noemen?”

“Wil,” zegt Mohammed.

Toen de politie binnenviel was hij de enige in het pand. Het enige stuk meubilair in de donkere, zo goed als lege woonkamer was een bed. Op de betonnen vloer lagen resten van hennepplanten. In een hoek stonden 73 potten met omgewoelde potgrond en losse plantenwortels. Bij het doorzoeken van de woning stuitte de politie verder op een aantal droogbedden, warmtelampen, een afzuiginstallatie, vuilniszakken gevuld met nog vochtige aarde en twee opvouwbare kweektenten. Maar Mohammed ontkent alles.

@backlink(158831)

Wat is een wietlucht?

En ook zijn advocate vindt de conclusie van de officier van justitie – ‘en dus zal Mohammed wel een wietplantage hebben gehad’ – getuigen van een verbijsterende kortzichtigheid en brutaliteit. Er zijn slechts spullen en plantenresten aangetroffen. Geen plantage. Blijkbaar gaat de officier gemakshalve maar even voorbij aan de mogelijkheid dat iemand, de anonieme vriend bijvoorbeeld, die spullen daar gedumpt kan hebben. Dat er wiet is gekweekt, dat is wel duidelijk, maar misschien stond die plantage wel heel ergens anders en zijn slechts de restanten ervan halsoverkop bij Mohammed gedumpt. Waarom niet? De anonieme vriend had immers een sleutel. Heeft de officier daar weleens over nagedacht?

En de wietlucht dan? En het geluid van de afzuiginstallatie? En de beslagen, afgeplakte ramen? En de vuilniszakken?

Allemaal uiterst suggestieve, gekleurde bewijsvoering, betoogt Mohammeds advocate op steeds verontwaardigder toon. Het is toch te gek voor woorden! Over de inhoud van de vuilniszakken die hij op straat zette is niets bekend. Helemaal niets. Je ramen afplakken met plastic is niet verboden. En wat is een wietlucht? Is dat de geur van hennepplanten of de geur van een joint? In de anonieme getuigenverklaringen van de buurtbewoners wordt dat niet duidelijk. En hoe weten die buren trouwens zo goed hoe een afzuiginstallatie klinkt? Was Mohammed niet gewoon aan het stofzuigen?

De raadsvrouw veegt opzichtig de vloer aan met het rammelende dossier dat volgens haar hooguit berust op gemakzuchtige aannames, maar zeker niet op enig overtuigend bewijs.

Het is een knap stukje denkwerk en een vurig betoog, waar de rechter overigens niet van onder de indruk is. Als het allemaal de schuld is van zijn vriend, dan moet hij ook maar zo flink zijn om diens naam te noemen. Mohammed, die tijdens het verhaal van zijn advocate nog zo glunderend overtuigd leek van de goede afloop, krijgt een taakstraf van tachtig uur en een ontnemingsvordering van 5000 euro aan zijn broek. Dat laatste is een schatting van de winst die zijn plantage volgens de rechter moet hebben opgeleverd.

Lees het in Panorama

Dit was een aflevering van 'De politierechter' uit de oude doos, geschreven door onze verslaggever Jochem Davidse. Benieuwd naar de aflevering van deze week? Bestellen kan hier.