Iedere dag het nieuws dat echte mannen interesseert

Bij de politierechter: een klap na de vuurpijl

Bij de politierechter komen elke dag zaken langs die niet wereldschokkend zijn, maar vaak wel herkenbaar. Zoal...

https://cdn.pijper.io/core/panorama-fallback2.png

Bij de politierechter komen elke dag zaken langs die niet wereldschokkend zijn, maar vaak wel herkenbaar. Zoals deze zaak.

Piet (50) is hier voor de tweede keer dit jaar. Opnieuw voor hetzelfde akkefietje. Afgelopen Nieuwjaarsnacht zou hij midden op straat een dorpsgenoot met één vuistslag drie tanden uit de bek hebben geramd. Piet zelf ontkent. Hij heeft helemaal niemand geslagen, hij had niet eens ruzie, hij weet van niets. Hij was even na twaalven druk bezig met zijn vuurwerk en is daarna rustig de kroeg in gelopen waar hij te gast was op een besloten feest. Iemand geslagen? Ze kunnen hem nog meer vertellen.

Lees uit deze serie ook: een verraderlijke optelsom

Omdat Piet zo stellig blijft ontkennen, heeft de rechter vandaag de aanwezigheid van het slachtoffer bevolen. Die zit nu als getuige, compleet met zijn nieuwe gebitsprothese, aan het tafeltje naast dat van Piet. De twee mannen kennen elkaar oppervlakkig, iedereen in het dorp kent elkaar, maar kijken elkaar geen moment aan.

Lees uit deze serie ook: 'Straks zeg ik weer iets verkeerds...'

“Een hap van een boterham moet ik tegenwoordig zijwaarts afscheuren,” zegt het slachtoffer. “Een pistoletje of een appel eten kan ik helemaal vergeten met die prothese. Het is vrij irritant.”

Lees uit deze serie ook: 'Ze is erger dan Al-Qaida'

Hij stond naar het vuurwerk te kijken toen hij vanuit het niets een vuistslag vol in zijn gezicht kreeg. Met een mond vol bloed en drie losse voortanden lag hij op de grond. Toen hij opkeek zag hij de briesende Piet boven zich.

“Gelukkig werd hij door omstanders weggetrokken, anders weet ik niet of ik hier nog gezeten had.” Er stond zo’n vijftig man voor de kroeg, maar niemand van hen bleek bereid een verklaring af te leggen.
“Dat doe je niet bij ons in het dorp,” zegt Piet. “Je gaat een ander er niet bij lappen.”
“Maar u heeft toch niets gedaan?” probeert de rechter.
“Nee.”
“Dan kunnen die dorpsgenoten dat toch verklaren?” Piet haalt zijn schouders op.
“Het is een belachelijke beschuldiging, dat lijkt me duidelijk zat.” 

Lees uit deze serie ook: wiet van Piet

Maar dat is het niet. Wegens zware mishandeling eist de officier honderd uur werkstraf en twee weken voorwaardelijke celstraf tegen Piet. Bovendien wil het slachtoffer geld van hem zien: een schadevergoeding van 3500 euro.

Voor de zoveelste keer haalt Piet zijn schouders op. “Waarom zou ik die man slaan? Ik weet van niets. Dit is te gek voor woorden!”

‘Eén van u beiden liegt’

Wanneer de rechter zich terugtrekt om zich in een achterkamertje over de zaak te beraden, blijven de twee hoofdrolspelers stoïcijns voor zich uit staren. Als versteend. Er is iets met die twee. Je voelt het. Er speelt iets. Iets wat niemand hardop zegt. Iets wat ook de rechter niet is ontgaan.

Lees uit deze serie ook: ‘Met je pedofielenhoofd’

“Eén van u beiden liegt,” zegt de rechter wanneer ze weer op haar stoel zit, “en ik kom er tot mijn grote frustratie maar niet achter wie en waarom. Ik zou u daarom kunnen vrijspreken,” zegt ze, terwijl ze Piet aankijkt, “maar dat vind ik tegenover u niet eerlijk,” zegt ze met haar blik gericht op het slachtoffer.

Er zit niets anders op: er moeten meer getuigen worden gehoord. Desnoods tegen hun zin. Pas als dat is gebeurd, mag Piet terugkomen voor deel drie van zijn rechtszaak. Met een beetje mazzel weet hij precies waar hij aan toe is voordat hij straks opnieuw zijn vuurwerk afsteekt.

Lees het in Panorama

Dit was een aflevering van 'De politierechter' uit de oude doos, geschreven door onze verslaggever Jochem Davidse. Benieuwd naar de aflevering van deze week? Lees 'm in ons magazine op Blendle.