Bij de politierechter: busje komt zo

Bij de politierechter komen elke dag zaken langs die niet wereldschokkend zijn, maar vaak wel herkenbaar. Zoals deze zaak. 

Buschauffeur zijn is lang niet altijd even leuk. Weggebruikers hebben hoe langer hoe minder geduld en ook de omgangsvormen van buspassagiers worden er met de tijd niet beter op. Hoe vaak lees je het niet: ‘Buschauffeur mishandeld, buschauffeur beroofd, buschauffeur in gezicht gespuugd…’ Je kunt alleen maar hopen dat de respectloze eikels die het op hun geweten hebben, vroeg of laat gepakt en bestraft worden. Toch heeft de 63-jarige Connexxion-chauffeur uit Zeist nog altijd plezier in zijn werk. Hij snapt alleen niet waarom hij degene is die hier vandaag voor de rechter zit en niet de bestuurder van het bestelbusje die hem treiterde.

Lees uit deze serie ook: wat Anita allemaal met ammoniak kan

Dat kan de officier van justitie hem wel uitleggen. In het glazenwassersbusje zaten twee mannen. De verklaringen die zij bij de politie aflegden, zijn zeer gedetailleerd en komen bovendien perfect met elkaar overeen. Zij reden naast lijn 53, van Zeist naar Voorschoten, toen de bus ineens naar rechts kwam. Even dachten ze het gevaarte nog te kunnen ontwijken, maar toen klonk toch de klap. Niet het busje zelf, maar een ladder op het dak, die aan de achterkant een meter uitstak, bleek geraakt. En zo krom als een hoepel. De glazenwassers probeerden nog verhaal te halen, maar lijn 53, met passagiers en al, kachelde gewoon door. Dwars door een rood stoplicht. Ook dat nog.

Lees uit deze serie ook: ''Vuile kankeragent!''

Het buslicht stond op wit

De verdachte buschauffeur kijkt rechts van hem naar zijn vrouw die met hem is meegekomen en trekt dan zijn wenkbrauwen hoog op. Alsof hij zeggen wil: nou wordt ie helemaal mooi… maar dat gebaar lijkt bij de officier in het verkeerde keelgat te schieten. Ze draait zich nadrukkelijk in de richting van de rechter en verscherpt dan haar toon: “Zeker van iemand die in het verleden als eens een verkeersongeval met dodelijke afloop veroorzaakt heeft, mag meer oplettendheid worden verwacht, meneer de politierechter.”

Lees uit deze serie ook: de vermeende Heracles-hooligan

Daar wordt door de rechter niet op ingegaan, maar het doet de wenkbrauwen van de verdachte wel direct richting begane grond zakken. Hij heeft de aanrijding met het busje allemaal niet zo serieus genomen. Hij had al een paar keer aangegeven dat hij met zijn bus naar rechts wilde, naar de halte, maar de bestuurder van het busje had hem die kans niet gegeven. Sterker nog, hij had sterk de indruk dat die hem aan het treiteren was.

Toen hij uiteindelijk toch instuurde, dacht hij net achterlangs te kunnen kruipen. Hij ontkent het contact niet. Die ladder had hij zo snel niet gezien, maar hij raakte alleen de rubberen wielen aan de onderkant ervan. Van schade was zeker geen sprake. Dat wist hij zeker. En een rood stoplicht? Daar had hij niets mee te maken. Hij reed op de busbaan. Het buslicht stond op wit.

De rechter weet genoeg: “U lijkt mij geen hufter achter het stuur, maar deelnemen aan het verkeer betekent risico’s nemen, dat weet u als geen ander. En wie ook de hoofdschuldige is geweest van het contact tussen uw bus en het bestelbusje, er was contact en dus had u niet mogen doorrijden. Ik leg u daarom een boete op van 150 euro. Rijdt u voorzichtig naar huis, zou ik zeggen.”

Lees het in Panorama

Dit was een aflevering van 'De politierechter' uit de oude doos, geschreven door onze verslaggever Jochem Davidse. Benieuwd naar de aflevering van deze week? Lees 'm in ons magazine op Blendle of bestel een papieren versie.

Illustratie: Aloys Oosterwijk